KISAH SHOPPING BAJU RAYA

Aku sejak azali seorang yang tak suka lama-lama kat kedai baju. Selalunya kali pertama aku p kedai baju aku tengok-tengok dulu. Kali kedua aku beli terus. Tak pun mana berkenan dan sedap mata aku memandang..mata akulah mata orang lain ikot sukalah sedap memandang ke tak ,aku beli  je. Aku jugak tak suka shopping ramai-ramai. Kadang-kadang aku slamber je naik bas sorang-sorang p pekan tak pun zaman belajar dulu aku pusing Pulau Pinang walaupun kawan-kawan aku suka ceramahkan aku sebab jalan sorang-sorang. Aku beritahu aku dah biasa keluar sorang-sorang. Kadang-kadang ikot suka hati je aku makan kat kedai makan..kedai mamak sorang-sorang  walaupun orang tengok pelik. Aku seorang yang suka kebebasan cisss bukan bebas tahap bersosial tak ingat dunia maksud aku bebas suka hati kaki aku je nak ke mana-mana pun. Orang ingat aku tak ada kawan langsung. Aku ada je kawan-kawan dan sahabat rapat cuma kadang-kadang aku perlukan masa untuk bersendirian..cari ketenangan dalam erti kata bahasa romantik Sepi Itu Indah (dramatik romantik sangat ayat aku!!mohon jangan pengsan). Pernah jugak aku buat jahat jugak bila kawan aku tanya ..sorang je ke? aku jawab : Taklah..ada je kawan tepi aku hehe..


KISAH SHOPPING BAJU RAYA
(google image)

Selama ini aku seorang yang sangat cepat dan tak banyak songeh beli baju raya hahaha .. tapi entah apalah sumpahan malam tadi aku pusing satu pekan aku tak beli baju raya. Famili aku semua dah beli kecuali aku dengan adik aku sorang lagi. Adik aku kata semua dia tak berkenan. Aku pulak memang jenis mood raya tak mai seru lagi, Aku blerrr cari baju raya. Masuk semua kedai sepasang baju pun tak beli. Memang mengucap panjanglah mak aku.Tulah padah tak hantar kain pasang p tukang jahit. Aku paling lama bertapa dalam kedai buku. Famili aku suka ceramahkan aku pagi raya,petang raya ,malam raya aku asyik baca buku je. Aku rasa macam raya...rayalah. dari aku membazir tunggu orang mai rumah aku lebih baik aku baca buku. Tapi tabiat tu dah lama aku tinggalkan. Rasa insaf pulak bukan apa nanti aku tak kenal saudara-mara aku mau ke tak gila. Jadi aku pun merajinkan diri beraya rumah saudara-mara aku.

Satu je harapan aku, aku harap hari ini abah aku keluar p pekan sebab aku tak beli baju raya lagi oiii..nak drive sendiri aku pun masih belajar drive kereta karang kereta kemana aku kemana..kawan-kawan aku dah berkurun ada lesen. Aku ni jenis agak fobia dengan jalan raya lebih-lebih lagi bab nak melintas jalan sebab beberapa kali terjadi kemalangan depan mata aku. Tapi kali ini aku beranikan diri dan tabahkan jiwa cewahh sebab aku nak kerja mestilah kena ada lesen dan pandai drive. Jadi, jangan pandang jalan raya..hehe..


KISAH SHOPPING BAJU RAYA
baby zaman sekarang pon konfius apatah lagi aku haha
(ihsan gambar  google image)

You Might Also Like

0 comments